يك اس ام اس در نخستين ساعات سهميه بندي به دستم رسيد كه توجه شما را به آن جلب ميكنم !
عكس هاي پادگان ( عكس آخر ميدون صبحگاه پادگان )يادتونه بهتون 7 تا كار گفتم و بعد اينجا نوشتم آغاز را بي پايان ؛ زمان زيادي نگذشت كه هر كدوم به بهونه اي برگشتين !
اون روزي كه گفتم مطمئنم كه تو دلتون گفتين بابا اين بچه است ولش كنين ! همينجوري يك چيزي گفته كله اش داغ بوده ! حالا ديدين داغ نبوده ؟ خوشحالم كه خودتون بهش رسيدين ، اگه يكي ديگه حرفي بهتون زد اينو بهش نگين ، حيف كه من رفتم جلو و نيومدين ، ناراحتم كه اون گروه تشكيل نشد نميخوام هم برگردم و باز اين مسير را دوباره برم !
اما الان چند روزه همتون برگشتين ...
اما دير شده ؛ گاهي خيلي زود دير ميشه !
اگه اون موقع مسخره ام نكرده بودين الان هيچكدوم اينجوري نبوديم !
مطمئنم كه به شوخي گرفته بودين اون موقع ! حرفهاي يك بچه !
الان ساعت 2:30 شب ، من از فكر خوابم نمي بره و شما از بي فكري الان خواب هفت آسمونم ديدين !
خيلي از اين شبا به من گذشته ، شما جاي من بودين چيكار ميكردين ؟
يك شبح ، يك سايبان
اما سايه ي بلا
راهي تو دل شب
كه ميره به ناكجا
جاده ي سرنوشت
به لب تيغ ميرسه
لالايي تو دل شب
به تب جيغ ميرسه
روي سپيد باور
نذار تا خط بكشن
توي گرگ و ميش نذار
راه تو نشون بدن
جنگل شب گذري
روي تيغ خطر
حادثه طوفاني
زندگي تو مي بره
اين يك اتفاق ساده نيست
آخر يك مسيره
گذري توي نقشه ي ناگزير تقدير
اين يك حادثه ولي واسه تو ناگزيره
مقبره ي نحس ؛ فريد بدايع
گوش كنيد
اخيرا كلمه گوگل به ديكشنري ها و فرهنگهاي لغت اضافه شده
اينو گفتم تا بگم ما ايراني ها هم بيكار نيستيم
توي تاكسي بودم يك پسر 16-17 ساله داشت با مامانش حرف ميزد در باره كنكور و اينا ، يكي از دوستانش به موبايل زنگ زذ ، شروع كرد در مورد كلاس هاي مدرسان تهران كه توي اصفهان صحبت ميكرد و گفت:
آره فلاني يك كلاس عالي گرفتم تو هم مي توني بياي استادش پروازي جلسه اي 50-60 هزار تومن ميگيره ، خيلي عالي و بيا ...
همون موقع گفتم با خودم ببين چه پولهايي به واسطه يك اسم داده ميشه ، بعد از كلمات استاد و استاديار ، كلمه استاد پروازي هم اضافه شده و به واسطه ي يك اسم مبلغي در حدود 50-60 هزار تومن براي كلاس كنكور بيشتر ميگيره !
اين روزها توي شهرهايي غير از تهران ، استاد هاي توي مراكز آموزشي مختلف وجود داره با نام استاد پروازي كه صبح يا عصر با يك پرواز ميان و عصر و يا شب بر ميگردند ، اين تعريف استاد پروازي كه امروزه توي هر مركز آموزشي از آموزشگاه كامپيوتر و زبان گرفته تا كلاس هاي كنكور و مراكز آموزش خصوصي كه تحت عنوان دانشگاه غير دولتي و مديريت فعاليت ميكنند و با همين كلمه استاد پروازي روزانه .... ( بهتره بقيه اش را نگم )
چه پولهايي كه واسه اين كنكور خرج ميشه و با چه كلماتي داره چه مبالغ كلاني گرفته ميشه
به راستي چه راهي را براي ادامه انتخاب كرديم ، داريم به نا كجا آباد ميريم
هيچ كسي الان حاضر نيست براي يك كلاس در زمينه آي تي و يا زبان هاي خارجي بيش از 10 هزار تومن اون هم خصوصي خرج كنه ، مبالغ بالاتر هم هست اما به ندرت ، ولي براي آموزش هاي رياضي و عربي دبيرستا و كلاس هاي كنكور تا جلسه اي 120 هزار تومن هم داده شده ، كلاس هاي چند ده ميليوني براي ورود به دانشگاه ...
تاسف فقط ، تاسف
اين راه به نا كجا آباد ميرسه
يكي از مديران يكي از اداره هاي دولتي به يكي از كارمندان ميگه : من از email خوشم نمياد براتون gmail ميكنم !
امروز امتحان خيلي ها تموم شد و اينترنت با هجوم همه جانبه دانش آموزان عزيز مواجه شد !
يادش بهخير اون موفع هااز اون امتحان اولي تو فكر امتحان آخري بوديم ، همش دم پنجره بودم تا ببينيم كي همه ميان توي كوچه فوتبال !
خيابون هفت دست پشت كارخونه زاينده رود ، چه دوراني بود
آغار تابستون و پايان تابستون به اميد تابستون بعدي
يك روزي گغتم كي تموم ميشه اين امتحانا ، نگو با تموم شدن اونا امتحانات سخت تري شروع ميشه ، امتحان زندگي ، امتحان كار ، امتحان سربازي و هزاران امتحان كه هزاران برابر سخت تر اون امتحانات دبستان ...
راستي فردا برم مدرسه احساني دبستانم ، چه دوراني بود
به قول پرهام خوشبخت:
خوشبختي فاصله ي اين امتحان تا امتحان بعدي !
من طبق معمول هميشه چشم توي اين مانيتور لامصب
بابا اومد دم در اتاق گفت:
از كجا آمده اي و به كجا خواهي رفت ؟!
اولش خنديدم ولي هنوز دارم بهش فكر ميكنم ...
to in mamlekat zaheran be to yeki kheili khosh migzare ma ke narazi hastim khosh behalet
يك وبلاگ جديد راه انداختم ، چون فرصت نداشتم يك سر و سامان درست و حسابي بدم به وبلاگ سايت خودم يك وبلاگ با نامه پرهام سايبر را انداختم و اونجا مي نويسم ، روزانه زياد توش مي نويسم و ملطب زيادري از آرشيو دارم ميكشم بيرون
داستان زندگي ما داستان فيلم بچه هاي آسمان ، داستان مردماني با هدف و بي هدف ، پسر بچه اي مي خواد توي مسابفه اي شركت كنه كه جايزه نفر دوم يك جفت كفش ، ميخواد شركت كنه تا براي خواهرش اون كفش ببره ، با هزاران سختي ميره توي مسابقه ، مسابقه داستان يك پسر بجه هدف دار و يك لشكر آدم بي هدف ! هزاران نفر بي هدفي كه نميدونند جايزه چيه و فقط مي دوند ، چون نميدونند واسه چي ميدوند از هيچ نامردي دريغ نميكنند ! لنگ پا ، ، تنه زدن و ... مهم نيست دوست يا غير دوست ، واسه نامردي از هيچ كاري دريغ نميكنند !
داستان امروزه ي همه ما هم همينه ، مردماني با هدف و مردماني بي هدف ، اونايي كه هدف دارن ميرن جلو و حواسشون به هدف خودشه ولي اونايي كه بي هدف ميدون چون نيمدونند چي ميخوان يا نميتونند برسن مي خوان بقيه هم نرسند به هدف !
خيلي زيادن اين مردم ...
