امروز با سینا یکی از دوستانم حرف میزدم یکی از بحث های که همیشه بین ما هست ترک ایران و ادامه تحصیل چه در ایران و چه در خارج از ایران و زندگی در بیرون از ایران هست .
اول در مورد ترک ایران و رفتن به سایر کشورها دیگه این روزها فقط با داشتن کمی پول - منظورم 100 میلیونی هست - میشه یک اقامت با سرمایه گذاری و ... گرفت ماشاالله اونقدر وکیل و اینا هم زیاد شده که فقط کافی پول را رو کنید تا از کشور خارج بشید !
همیشه اعتقاد دارم باید در کشورم به بالاترین حد رسیده باشم و کلا در هر کاری به بالاترین حد رسیده باشم تا برم سر کشور بعدی و یا درس بعدی و یا سایر مراحل بالاتر , خیلی ها از ایران میرن ولی کجا میرن ؟ کجا میرن زندگی کنند آیا میرن که رفته باشند یا میرن که بهترین مناطق اروپا و آمریکا و نیویورک کار و زندگی و تحصیل کنند ؟
متاسفانه خیلی از رفتن به مراحل بعد بین ایرانی ها یا کورکورانه است و یا اینکه روی چشم و هم چشمی !
ایران به نظر من کشور خیلی ساده تر و راحت تری هست , راحت میتونید برین بالاتر ! میتونید 100 روز نباشید و یک شبه ره صد ساله را برید ولی در اروپا و آمریکا مخصوصا اگر واقعا قصد پیشرفت داشته باشید و مثل ایران روال را پیش بگیرین سر یک هفته اونقدر همه کامل شدند و پیشرفت کردند که اثری از شما دیده نمیشه و باید 2 هفته تلاش کنید تا به امروز دیگران برسید و همیشه یک هفته عقب هستید !
تحصیلات هم همین طور هست مثلا خود من فکر کنم در حد دیپلم کامپیوتر هم اطلاعاتم کامل نیست دیگه چه برسه به لیسانس آی تی ! فکر میکنم هنوز باید اطلاعات فعلی خودم را خیلی کاملتر کنم تا برم سر زبان بعدی و یاد بگیرم , باید همون داشته های خودم را در ایران بکار بگیرم تا مثلا بتونم وارد دانشگاه MIT بشم , دیگه اونجا کسی نیست کنارم میگن شما مگه لیسانس نداری ؟ باید اندازه لیسانس بلد باشی ولی آیا اندازه لیسانس بلدم ؟ آیا اطلاعات ام کامل تا برم مرحله بعد ؟
تحصیلات هم به خاطر دوستانی که در چند کشور مثل اوکراین و ... داریم این روزها بحث همیشگی من و سینا است که چه زمانی برین مرحله بعد و آیا نیاز بریم از کشور یا نیاز بریم مرحله بالاتر ؟ آیا اوکراین و برخی کشور ها سطح بالاتری دارند ؟
ایران از لحاظ علمی بالاتر بسیاری از کشور ها تا سطح تحصیلات متوسطه است مثلا دروس ریاضی در ایران در 2 و یا 3 دبیرستان در کشور های اسکاندیناوی در دانشگاهها و یا تحصیلات تکمیلی آموزش داده میشه .
به نظر من باید خیلی همین دانش های فعلی خودمون را گسترش بدیم تا بریم دانشگاه کشور دیگه و یا مرحله بالاتر و یا کارمون را اونقدر پیشرفت کنیم تا جایی دیگه در ایران برای پیشرفت نباشه و بعد بریم فلان کشور و در فلان کشور هم شرکتی که واقعا ارزش داشته باشه که به خاطر اون کشور را رها کنیم
پس باید خودمون را کامل کنیم و به بالاترین حد برسیم
پی نوشت: من زیاد بازی میکنم چون اول فکر را باز میکنه و تا بعدش هم تا ذخیره نکرده باشی نمی تونی بری مرحله بعد
یک مطالب هم بزودی پیرو این مطلب حسین شرفی می نویسم که درباره طراحی وب هست .
پی نوشت 2 : مطلب را نوشتم "مهندسی نرم افزار و علوم وب"
چه زمانی و چگونه: ترک ایران و تحصیلات تکمیلی
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر