69 روز قبل 33 معدنچی شیلیایی در معدن طلا و نقره سن خوزه شیلی بدلیل بسته شدن مسیر معدن در عمق 700 متری زمین محبوس شدن و امروز یعنی 13 اکتبر 2010 توسط کپسول نجات ققنوس نجات پیدا کردند .
نمیدونم واقعا چجوری در مورد معدنچیان شیلیایی بنویسم ؛ الان که دارم اینا را می نویسم حس فوق العاده ای دارم ، حس خیلی خیلی خوب ؛ زمان نوشتن این پست حدود 25 معدنچی نجات پیدا کردن و عملیات نجات هنوز ادامه داره و الان که دارم منتشر میکنم خیلی زودتر از زمان پیش بینی شده هم 33 معدنچی نجات پیدا کردن .
با نجات هر کدوم از معدنچیان گریه کردم ، نمیدونم واقعا چرا ، برای تموم دلتنگی ها ، برای تموم دوری ها ، برای تموم تاریکی ها ، برای 69 روزی دوری ، برای 69 روز استقامت و امید به نجات ، واقعا مثل اینکه هموطنانم نجات پیدا کردم خوشحال هستم ، الان هم شیلیایی ها در خیابان های شیلی مشغول شادمانی هستند .
این صبوری و امید به نجات معدنچیان شیلیایی مسلما در تاریخ ثبت خواهد شد .
اگر واقعا این امید به نجات بین معدنچیان نبود شاید تا حالا سرنوشت معدنچیان به گونه ای دیگه رقم خورده بود ، عدم تحمل یکی از افرادی که این شرایط را نمیتونست تحمل کنه میتونست ماجرا را به گونه ای دیگه رقم بزنه ولی مدیریت قوی ، اعتماد به نفس بالا و امید به نجات و رهایی مهمترین خصوصیت و ویژگی معدنچیان بود که باعث شد معدنچیان بعد از 69 روز از اعماق حدود 700 متری زمین نجات پیدا کنند .
بارها می نویسم امید امید امید چون تنها چیزی که معدنچیان را نجات داد امیدواری معدنچیان بود ؛ معدنچیانی که تونستند 69 روز به تموم مشکلات غلبه کنند و هم اکنون بعد از 69 روز خانواده هایشان را در آغوش بگیرن ، لحظه ای که معدنچی نجات یافته ی دوم - ماریو سپولودا - فرزندش را در آغوش گرفت یکی از فوق العاده ترین لحظات این عملیات بود .
معدنچیان روحیه ی فوق العاده بالایی داشتند ، این روحیه مثال زدنی را هنگام نجات فلورنسیو آوالس میشد دید ، وقتی از عمق 700 متری زمین جایی که جز تاریکی هیچی نیست اومد بالا اینقدر روحی قوی داشت که هیچ نشانی از 69 روز تاریکی نداشت .
حضور رئیس جمهوری شیلی و همسرش هم در تمامی لحظات نجات جالب بود .
برای معدنچیان شیلیایی احترام فوق العاده ای قائلم ، برای امید به نجات ، روحیه ی قوی که شاید نمونه ی اون را دیگه نتونید توی تاریخ پیدا کنید .
پوشش خبری بی بی سی فارسی از عملیات نجات معدنچیان شیلیایی
تصاویر بیشتر از عملیات نجات
حادثه معدن سن خوزه 2010
نمیدونم واقعا چجوری در مورد معدنچیان شیلیایی بنویسم ؛ الان که دارم اینا را می نویسم حس فوق العاده ای دارم ، حس خیلی خیلی خوب ؛ زمان نوشتن این پست حدود 25 معدنچی نجات پیدا کردن و عملیات نجات هنوز ادامه داره و الان که دارم منتشر میکنم خیلی زودتر از زمان پیش بینی شده هم 33 معدنچی نجات پیدا کردن .
با نجات هر کدوم از معدنچیان گریه کردم ، نمیدونم واقعا چرا ، برای تموم دلتنگی ها ، برای تموم دوری ها ، برای تموم تاریکی ها ، برای 69 روزی دوری ، برای 69 روز استقامت و امید به نجات ، واقعا مثل اینکه هموطنانم نجات پیدا کردم خوشحال هستم ، الان هم شیلیایی ها در خیابان های شیلی مشغول شادمانی هستند .
این صبوری و امید به نجات معدنچیان شیلیایی مسلما در تاریخ ثبت خواهد شد .
اگر واقعا این امید به نجات بین معدنچیان نبود شاید تا حالا سرنوشت معدنچیان به گونه ای دیگه رقم خورده بود ، عدم تحمل یکی از افرادی که این شرایط را نمیتونست تحمل کنه میتونست ماجرا را به گونه ای دیگه رقم بزنه ولی مدیریت قوی ، اعتماد به نفس بالا و امید به نجات و رهایی مهمترین خصوصیت و ویژگی معدنچیان بود که باعث شد معدنچیان بعد از 69 روز از اعماق حدود 700 متری زمین نجات پیدا کنند .
بارها می نویسم امید امید امید چون تنها چیزی که معدنچیان را نجات داد امیدواری معدنچیان بود ؛ معدنچیانی که تونستند 69 روز به تموم مشکلات غلبه کنند و هم اکنون بعد از 69 روز خانواده هایشان را در آغوش بگیرن ، لحظه ای که معدنچی نجات یافته ی دوم - ماریو سپولودا - فرزندش را در آغوش گرفت یکی از فوق العاده ترین لحظات این عملیات بود .
برای معدنچیان شیلیایی احترام فوق العاده ای قائلم ، برای امید به نجات ، روحیه ی قوی که شاید نمونه ی اون را دیگه نتونید توی تاریخ پیدا کنید .
پوشش خبری بی بی سی فارسی از عملیات نجات معدنچیان شیلیایی
تصاویر بیشتر از عملیات نجات
حادثه معدن سن خوزه 2010
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر