نرگس

يكي چيز كلي در مورد فيلم هاي ايراني بگم اونم اينه كه همه فيلم ها بلا استثنا كليشه اي شده ، همش آخرش مي دوني آدم بده به سزاي اعمالش مي رسه و دو تا عاشق هم جور مي كنن و مي كنند تو پاچه هم ديگه ، اصلا اگه سريال ( دو ريال ) باشه كه ديگه از وسطاش مي شه حدس زد كه چي ميشه ، اگه فيلم سينمايي هم باشه كه از دقيقه 30 يا نهايتا 45 !

بگدريم از اينا مي بينيم مثل شوكت خيلي زيادند تو جامعه ، نمونه يك آدم پدر سوخته كه همه چيز هميشه بر وفق مرادشونه و ككشون هم نمي گزه ! توي قسمت يك هفته پيش هم كه علنا شد تبليغ انرژي هسته ايي كه گفتيم الان فيلم قطع ميشه و ويژه برنامه انرژي هسته ايي پحش ميشه ! خوب اينم راهي واسه طولاني كردن سريال ! اما بهتر بود فيلم را بر اساس واقعيت مي ساختند كه لااقل همه را مجبور كنه تا قسمت آخرش ببينند ، فيلم ديگه تابلو شد كه اون احسان آسمون جل به يه جايي ميرسه و شوكت مجازات ميشه !

ته اش را بگم كه خيلي بي مزه شده ، فيلم بايد مثل اين فيلم آمريكايي باشه ، چرا اونا فيلماشون جالبه واسه ما چون مثل واقعيت و هميشه آدم بده بك جايي را مي گيره ، نه اينكه اخر دست دارش يزنند يا تو اتاق اكسيژن ( همون اتاق گاز ) اعدامش كنند

اين شب هاي ببره هم با حال نبود زيادا اما همين كه مردم شبا 2 زار ( ريال ) مي خنديدند خوب بود !
اما ته اش مي گم زنده باد شوكت و شوكتيا كه تا هست دنيا انگار به كام ايناست ! ( اما جدا از شوخي بازي جذابي داره ).