فرهنگ ماشین و شخصیت

من علاقه ای خاصی به رانندگی ندارم
در عین حال هم وقتی میخوام سفر درون شهری انجام بدم تا حد ممکن از اتوبوس و مترو و تاکسی استفاده میکنم

امروز یک مسیری را از اتوبوس استفاده کردم
ترافیک خیلی زیادی بود
راننده اتوبوس که از ترافیک کلافه شده بود، شروع به سخنرانی کرد که:
بله این ماشین ها را ببینید همه اشون تک سرنشین هستند
هر کسی چند میلیون دستش میرسه سریعا یک ماشین میخره
بنزین هم مفت هست !
از دبیر مدرسه تک سرنشین هست تا استاد دانشگاه و مهندس و دکتر
دبیر حتما باید با ماشین وارد حیاط مدرسه بشه
استاد دانشگاه اگر از اتوبوس استفاده کردن میگن فلانی سواد نداره
ولی اگر استاد دانشگاه با یک زانتیا رفت دانشگاه میگن فلانی کارش درسته
همین ماشین که الان ترافیک درست کرده اومده یک کیلو سبزی بخره و بره خونه !
خلاصه که ما که خارج را ندیدیم ولی توی این فیلما دیدیم پرفسورشون هم از مترو و وسیله نقلیه عمومی استفاده میکنه

با حرفای این راننده اتوبوس موافقم، متاسفانه ماشین داریم ولی هنوز فرهنگ استفاده از ماشین را نمیدونیم چون به دید مردم داشتن و سوار شدن ماشین و سفر درون شهری تک سرنشین جزئی از شخصیت امروزه مردم شده
ترافیک های چند ساعته صبح تهران باعث اش فقط رشد تعداد ماشین هست بدون اینکه فرهنگ استفاده از ماشین را در کشور و شهرها توسعه بدیم

سنگ‌ریزه‌ها

چند روز پیش با سرعت بالایی توی اتوبان در حرکت بودم، جلوتر از من یک کامیون که پر از سنگ بود حرکت میکن، در همین که با سرعت میخواستم از کنار کامیون رد بشم ناگهان یک سنگ ریزه از پشت کامیون به سمت ماشین پرت شد و یک ترک خیلی بزرگ روی شیشه ماشین به جای گذاشت.

وقتی داریم با سرعت حرکت میکنیم باید انتظار این را داشته باشیم هر چیزی ممکنه ما را از مسیر منحرف کنه یا شیشه امون را خرد کنه، بستگی به میزان خسارت داره ولی گاهی پیش میاد حتی یک سنگ ریزه هم هر چقدر هم کوچک باشه ما را از مسیر منحرف کنه یا در مسیر حرکت امون وقفه ای ایجاد کنه.

یکی از اون سنگ ریزه ها به من اصابت کرده ...