تنهايي

من و انتظار و كابوس تنهايي
من و حس اينكه هر لحظه اينجايي
دارم آئينه ها را گم ميكنم كم كم
تو رو هر طرف رو ميكنم ميبينم
نگو از تو چشمام چيزي نمي خوني
تو كه لحطه لحظه حالم را ميدوني

اگه اين بهارم برنگردي خونه
ديگه چيزي از من يادت نميمونه
من را رها كن از اين فكر تنهايي
تو نرفتي هنوزم اينجايي
دارم از خودم با فكر تو رد ميشم
دارم عاشقي را با تو بلد ميشم