ترانه مادری و سریال های کلیشه ای ایرانی

سریال ترانه مادری نمونه بارز فیلم ها و سریال های کلیشه ای ایرانی که آدم های بد به سزای اعمالشون میرسند و آدم های خوب مثل سمیرا خانوم فرشته های بی گناه و معصومی هستند که بدون چشم داشتی به مال دیگران دنبال پیاده کردن حق و عدالت هستند ... !

متاسفانه تموم سریال ها و فیلم های ایرانی موضوعات کلیشه ای هستند و توی این فیلم ها این دنیا دار مکافات شده و هر کسی کار اشتباهی انجام بده و خلاف کنه همین دنیا به سزای اعمالش می رسه !

اما خیلی ها دارند توی همین دنیا و کنار ما آزاد میگردند ولی حتما این دنیا به سزای اعمالشون نمی رسند !

توی این مدت تنها سریال که کمی متفاوت بود "میوه ی ممنوعه" بود که یک حاج آقا زاهد عاشق میشه و باقی ماجرا !
همیشه میگم چرا سریال ها و فیلم های ایرانی مثل بقیه دنیا توی سایر کشورها طرفدار ندارند و یا پرفروش نیستند و مثلا فرانسه فقط تعدادی منتقد فیلم را می بینند , به خاطر همین داستان ها و فیلمنامه های ضعیف و کلیشه ای و بدور از واقعیت هست که همیشه آخرش آدم بدهای فیلم به سزای اعمالشون می رسند و آقا پلیس ها که همیشه آدم های خوبی هستند - به شیوه داستانهای کودکانه - آدم بد ها را میگرند و یا آدم بدها موفق نمیشن کاری کنند و پلیس ها همیشه آدم های باهوش و زرنگی هستند ! یا اینکه همیشه اون دو تای اولین فیلم وقتی آدم بدها را کنار زدند به هم می رسند مثل فیلم راه بی پایان - گرچه اعتقاد دارم فیلم قوی بود و موضوع فعلی جامعه ما و اتفاقات روزمره گی ما ولی آخرش آدم های بد مردند - داستانها متاسفانه خیلی کلیشه ای شده و اونم به خاطر سیاست های جامعه است !

همیشه آدم بدها را پلیس ها باید بگیرند ومثل فلان فیلم یکی اون یکی را میکشه و بعد حتما پلیس ها میان میگیرند اینا را !

واقعا از هر 1000 یا 2000 فیلم یکی اشون حرفی واسه گفتن داره اونم مثل دکتر قریب یک داستان تاریخی و چیزی که اتفاق افتاده !