اجبار و آزار

اون موقعا وقتی مدرسه میرفتم بعد از مدتی خصوصا دوران دبیرستان مدرسه رفتن نوعی اجبار شد برام مخصوصا وقتی دوم دبیرستان علیرغم تموم علاقه ای که به دروس فنی و هنرستان داشتم بالاجبار رفتم و ریاضی فیزیک خوندم ، این اجبار در رفتن به مدرسه و ادامه تحصیل کم کم تبدیل به یک آزار شد واسم ، آزاری که سرانجامی جز مدرسه شبانه واسم نداشت ، آزاری که الان هم بهش فکر میکنم با اینکه با مسخره بازی و شوخی ازش یاد میکنم ولی باعث آزارم میشه همش .

این روزها یکی از کارهام دقیقا تداعی کننده اون روزهای مدرسه است ، تکرار اجبار در همکاری که باعث آزار روحی ام شده ، الان نزدیک به 1 سال که تموم توانم را گرفته و قدرت انجام کار خاصی را ندارم ، این اجبار که بوجود اومده باعث شده که علیرغم تموم علاقه ای باطنی و قلبی که به کار داشتم از بین بره ، تموم روحم جریحه دار شده ، دچار افسردگی دارم میشم متاسفانه ولی سعی میکنم خودم را شاد نشون بدم ولی خب نمیشه شدم یک آدم غرغرو و ناراضی ....

الان هم با نوشتن این ها دوباره بهم ریختم ، امیدوارم زودتر همه چیز تموم بشه چون هیچ علاقه ای به ادامه ندارم و همش داره روی اجبار انجام میشه ، میدونم هم کار که با اجبار انجام بشه میشه مثل درس خوندنم !