معلم‌های سرنوشت ساز

کلاس دوم دبستان برای حل یک مسئله ریاضی رفتم پای تخته سیاه و نتونستم حل کنم، خانم معلم ( که هیچ وقت فامیلش را یادم نمیره ) بهم گفت: تو هیچی نمیشی برو بشین سر جات!

از ۷-۸ سالگی همیشه این سوال توی ذهن من بود که چند بار دیگه به شاگردای دیگه اش گفته بود "تو هیچی نمیشی" و اونا را جلوی دیگران تحقیر کرده بود و این جمله کوتاه زندگی چند نفر را به سرازیری هدایت کرده بود و از درس و مدرسه بیزار شده بودند و چند نفر را به سمتی برده بود که به اون معلم ثابت کنند که یک مسئله ساده ریاضی ارتباطی با چیزی شدن یا یک فرد تاثیرگزار شدن توی جامعه نداره!

من به همه معلم هام و افرادی که حتی یک کلمه توی زندگی بهم یاد دادن هستند، حتی اگر اون معلم من را تنبیه کرده باشه مدیون هستم ولی دوست دارم اون معلم را ببینم و ازش بپرسم خانم چ........ به نظرتون من چیزی شدم یا نه ؟

این نوشته امیر مهرانی با عنوان معلم‌های رویاساز را هم بخونید.