کودکان کالا نیستند؛ اقدام غیرانسانی برنامه ماه عسل

هر روز عصر یا آخر شب از حوالی میدان ونک و میرداماد هنگام برگشتن به خونه رد میشم، کودکان کار تا ساعت ها فکرم را به خودشون مشغول میکنند، با اینکه چند باری هم از حس ترحمم سوء استفاده شد ولی هیچ وقت در مورد اون بچه فکر بدی نمیکنم، همیشه میگم این بچه ۵-۶ ساله هیچی نمیفهمه ولی یک بی وجدان پست فطرت این بچه را اسیر کرده و شام خوردن یا برگشتن به خونه برای خواب را منوط به فروختن تموم گلها یا فلان مبلغ کرده این بچه ها واقعا هیچ راهی براش باقی نمی مونه.

کودکان واقعا پاک ترین و معصوم ترین انسان های روی زمین هستن، من هیچ وقت نمیتونم گریه بچه ها را تحمل کنم، نمیتونم درد و عذابی که یک بچه توی یک بیمارستان برای مبارزه با سرطان میکشه را تحمل کنم، من نمیتونم توی چشم بچه های بی سرپرست شیرخوارگاه ها نگاه کنم. همیشه فکر میکنم یک کودک باید کودکی کنه، بازی کنه و لذت سالهای کودکی اش را ببره و گرفتن این کودکی از بچه های کم و سال رسما خیانت به اونهاست.

چند هفته پیش وقتی فیلم گذشته اصغر فرهادی را دیدم تنها چیزی که از فیلم برام موند این بود که برم دست فواد را وقتی توی مترو داشت در مورد اتفاقات زندگی حرف میزد را بگیرم و بهش بگم: بیا بریم بازی کنیم تو هنوز خیلی کوچکی که به این چیزا فکر کنی تو باید کودکی کنی تو فکرش را نکن ...


یک روز عصر تلویزیون را روشن میکنی میبینی توی برنامه زنده تلویزیونی دارن یک کودک ۵-۶ ساله بغل مجری هست که مجری اون را بغل کرده و میگه "یادته گفتی من پدر و مادر میخوام حالا برو بغل اون آقا از این بعد بابات هست" را به یک خانواده هدیه میدن ! یک اقدام احمقانه و غیر انسانی که برای بازی با احساسات مردم انجام شد.
متاسفانه بدون اینکه حتی ذره ای به عواقب این اقدام بی شرمانه فکر کنند در یک برنامه زنده تلویزیونی یک کودک را در مقابل چشمان میلیون ها نفر به یک خانواده هدیه میدن!

بدون اینکه حتی یک لحظه فکر کنند همین کودک یک سال دیگه قرار هست وارد مدرسه بشه و در مدرسه و جامعه همه با انگشت اون را نشون میدن و میگن "فلانی همون بچه ای که توی تلویزیون کادوش دادن!" یا حتی ذره ای فکر نمیکنند که همین برنامه ای که الان ساعت ۷ عصر در حال پخش هست ممکن است مخاطبانش کودکانی باشند که سال آینده قرار هست با این بچه در یک مدرسه تحصیل کنند و ممکن هست سر هر ماجرایی اون بچه ها اذیت کنند، افرادی که این نمایش احمقانه را ترتیب دادند از جامعه برای بچه یک جهنم ساختند فقط برای اینکه دو ساعتی مردم را سرگرم کنند.

شاید بارها و بارها داستان هایی را شنیده باشید که یک فرد بعد از سالها متوجه میشه که پدر و مادر واقعی اش افراد دیگه ای هستند و بدنبال اونها میگرده تا اونها را پیدا کنه، این مسئله ناشی از نگاه جامعه به یک کودک بی سرپرست هست که خانواده هایی که کودکی را به سرپرستی میگیرند این مسئله را پنهان میکنند.

متاسفانه این اقدام بی شرمانه و غیرانسانی که فقط و فقط نشان دهنده پست فطرتی انسان است این بار در پاکستان تکرار شد و در یک برنامه زنده تلویزیونی دو نوزاد دختر را به یک خانواده هدیه دادند.

برای پست فطرتی این انسان ها متاسفم که یک کودک را برابر با یک هدیه مانند ساعت قرار میدهند و اون را به فرد دیگه ای هدیه میدهند. فقط میتونم برای برنامه ماه عسل و احسان علیخانی متاسف باشم که برای اقدامی که دوران برده داری را تداعی میکنه احساس غرور میکنند و با افتخار از اون صحبت میکنند. امیدوارم این اقدام به یک بدعت تبدیل نگردد.

تهیه کننده برنامه ماه عسل و اون فردی که بدون ذره ای تامل به عواقب این اقدام و احسان علیخانی مجری برنامه ماه عسل بدونید کودکان کالا نیستند.

ویدئوی برنامه ماه عسل
دو نوزاد کودک در شوی تلویزیونی پاکستان به یک خانواده هدیه داده شد

پی نوشت:
این توضیح را بدم من با برنامه ماه عسل و احسان علیخانی مشکلی ندارم و برخی کارهاشون هم خوب بود ولی این اقدام شاید به خاطر نظرات من در مورد کودکان تموم اتفاقات را تحت الشعاع قرار داد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر