کافه پیانو: بازی زن ها

همیشه ی خدا همین طور است. بازی زن ها با آدم، همیشه اولش حکم تفنن را دارد. اما یک کم که می گذرد. دو طرف می بینند که نه خیلی هم تفننی در کار نبود ومثل این که یک چیزهایی پشتش خوابیده که نمی شود نادیده اش گرفت. چیزی که اولش توی در آدم، یک نقطه ی خیلی ریز است که می توانی نادیده اش بگیری. اما همین که یک کم بهش توجه نشان بدهی، آنقدر بزرگ می شود که همه ی دلت را ممکن است بگیرد

- کافه پیانو