آقای رئیس جمهور ؛ این چراغ به تهران رواست یا غزه ؟

حتما این ضرب المثل معروف را شنیدین که چراغی که خانه رواست به مسجد حرام است !
من هیچ گاه منکر کمک به همنوع نمیشم , من خودم بدون در نظر گرفتن هیچ نژاد و قوم و ملیتی کمک میکنم , ممکنه به خاطر این دفاع برخی به دیگران برچسب نژاد پرستی بزنند ولی عقیده دارم اول باید به همین هموطنان کمک کرد !

متاسفانه روزانه میلیون ها دلار داره روانه غزه میشه و ما حتی از حال هموطنان خودمون هم غافل هستیم , نیازی نیست به غزه سفر کنید کافیه اگر دیگه مرفه بی درد نباشید سر نزدیک ترین میدون شهرتون یک سری بزنید , و یا اگر نیست به اطراف شهر خودتون , نمیخوام از شهر خودتون دور بشین و بگین در فلان استان محروم فلان خانواده را دیدم که وضع اسفناکی داشتند !


همین جا زیر سر خودتون در تهران بزرگ دستتون را میگیرم و جایی میبرم که تا یک هفته خواب به چشمتون نیاد !

اسرائیل داره توی غزه جنایت میکنه ولی مردم خودمون چی ؟ اینا مگه آدم نیستند , اینا مگه بچه نیستند ؟ میدونین چند تاشون توی همین زمستون توی سرما مردن ؟ مگه یک بچه چی از این دنیا میخواد ؟ چقدر جا میخواد ؟ خونه میلیاردی میخواد ؟ چلو کباب فلان رستوران را میخواد ؟ نه بخدا اینم بنده خداست و محتاجه , میدونین چند تا خانواده دارن با کمک کمیته امداد با ماهی 40-50 هزار تومن ( که خرج یک شب خیلی ها است ) دارن زندگی میکنند ؟ میدونین چند تا خانواده ماهی یکبار هم میوه نمیخورن ؟ میدونین چند تا بچه از اولین حقوق انسانی اشون که تحصیل محروم هستند ؟ اینا مگه بچه نیستند که حق تحصیل داشته باشند ؟

به پیر به پیغمبر , به همون خدایی که می پرستید اگر به حقوق بشر اعتقاد دارین این بچه ها و جوون بی گناه که توی کشور خودمون هستند هم حقوق بشر هستند ! اینا هم حقوقی دارن و بی گناه و معصوم دارن پرپر میشن !

این کمک هایی که به غزه میشه وظیفه ی ماست ولی آیا همین وظیفه را برای مردم خودمون انجام دادیم ؟

چرا بچه ای که زیر پاش چاه نفت باید گدایی کنه ؟ چرا باید چسب زخم بفروشه ؟
آهای شمایی که ادعای حقوق بشر دارین اگر واقعا ادعایی دارین از این بچه ها دفاع کنین که کافیه از در خونه برین بیرون خواهید دید .

داستان ما داستان معلمی که هنوز بچه خودش را ادب نکرده بود و میخواست توی دبستان به بچه های مردم ادب یاد بده !

آقای رئیس جمهور تهران مهمتر از یا غزه ؟

فکر کنم باید این ضرب المثل را عوض کنند به چراغی که مسجد رواست به خانه حرام است !

اینجا ایران است نه غزه، نه بوسنی، نه لبنان و نه...

۲ نظر:

ناشناس گفت...

به نظرم كمك هاي ما به غزه خيلي از سر انسان دوستي نيست چرا كه علاوه بر خودمون خيلي از ملتهاي ديگه هم اوضاع حادي دارند و داشتند و ما كار خاصي نكرديم مثل چچن يا ... احتمالا چون اسرائيل داعيه ارض موعود از نيل تا فرات رو داره و اگه خواسته اش محقق بشه همسايه ماست ايجاد تنش در فلسطين خيلي به نفع ما مي شه! يا شايدم از اونجايي كه ما براي ابراز وجود بايد در كار همه كشورهاي منطقه مداخله كنيم خوب اين روش رو انتخاب كرديم. فقط برام جالبه در طول 8 سال جنگ ايران چرا هيچ كشوري به خاطر ما تظاهراتي تجمعي كاري نكرده!

ناشناس گفت...

ُسلام
آخ گفتین...کیف کردم!حرف دلم رو زدین
دقیقا پارسال وقتی که داشتن توی تلویزیون غزه غزه می کردن...که برق ندارن...که کودکان دارن می میرن...که تظاهرات کردن...(اون موقع جنگ نبود فقط برق رو قطع کردن) مردم من داشتن توی شمال کشور می مردن..بچه ها مردن...خونه به خاطر وصل یکدفعه گاز منفر شد..زوجهای جوان مردن...کسی نفهمید...ماد و پدارهایی که جسد بچه های یخ زدشون رو صبح به آغوش گرفتن باز هم هیش کس نفهمید...هیچ کس تظاهرات نکرد...هیش کس گریه نکرد...بغضها روی گلوم فشرده شد...برای اینکه کسی نفهمه تو وبلاگم تو اردیبهشت یه پست به همراه شقایهام دادم هیش کس نفهمید...بغضم بیشتر شد...ولی باز هم هیش کس نفهمید...چرا؟ رنگ خون کودکان ومردم غزه از مردم من پررنگ تر بود؟! اونها توی جنگ بودن..ماتوصلح...ملت تهرانی پست می دادن که نصف شب برق نداریم که بشینینم پای نت!بعد مردم من مظلومانه داشتن می مردن...کی فهمید ؟کی؟ چرا؟!
همیشه شاد باشین

ارسال یک نظر