گلایه

توی این دنیای بی حاصل بودن
با همه شکستگی های دل من
با همه تلخی قصه تو و من
من که حیفم میاد از گلایه کردن
ارزش گلایه من بیش از اینهاست

مشکلات خیلی داره زیاد میشه یعنی زیادش کردن ، دوست ندارم نق بزنم و گلایه کنم از کسی چون فایده ای نداره و چیزی را درست نمیکنه ولی امیدوارم همین کاری که با من میکنند به سر خودشون هم بیاد ، خدا جای حق نشسته ...

۱ نظر:

گارسیا گفت...

میدونی یه بار تو وبلاگم نوشتم: خدایا بچه تر که بودم فکر میکردم جای حق یه صندلی مجلله و بزرگه که تو روش نشستی..اما حالا فکر میکنم فقط اونجا نشستی!!!

خلاصه اینجوریاست..اما اگه واقعا جای حقه منم امیدوارم خدا سر خودشون بیاره...

ارسال یک نظر