به سلامتی همه نارفیقان

من برای دوست ارزش و احترام زیادی قائل هستم ، هر کسی را هم به دایره دوستانم راه نمیدم ، اطرافیانم میدونند و تعداد دوستان نزدیکم به اندازه ی انگشتان یک دست هم نمیرسه و اونا هم حداقل سابقه ی دوستی ام باهاشون 10 ساله است !


اما ازشون گلایه دارم ، گلایه زیادی هم دارم ، من برای دوستان نزدیک واقعا از هیچ کمکی دریغ نمیکنم ، از لحاظ مادی ، معنوی ، هر کمکی از دستم بربیاد انجام میدم ، ولی انتظاری هم ندارم چون دوستی یعنی یک سری وظایفی داری و باید اونها را انجام بدی ، من از هیچ کاری برای دوستانم دریغ نمیکنم و نکردم ولی دوستانم حتی یک زنگ به من نمیزنند حالم را بپرسم ، دیگه همه موبایل دارن ، توی فیس بوک هستند ، توی مسنجر هستند ولی دریغ از یک تماس بگن فلانی زنده ای یا مرده !

من نیازی به این دوستی های یک طرفه ندارم دیگه ، من دیگه به دوستی که 25 بار زنگ میزنم و یکبار زنگ نمیزنه ندارم ، به دوستی که به جای اینکه زنگ بزنه حالم را بپرسه زنگ میزنه پیگیر اینکه کی بدقولی کرده واسه کارش میشه ندارم ، من دیگه به دوستی 10-20 ساله ای که توی سخت ترین روزهای زندگی ام در زمان فوت دایی ام بهم تسلیت خشک و خالی بگه و بعد با اس ام اس گلایه اش را از کارش که انجام نشده بهم بگه ندارم ، من به دوستی که تا فامیلش بیکار و دنبال کار میگرده ندارم ، من به دوستی که توی 3 تا شهر همزمان با هم باشیم و زنگ بزنه بگه با هم بریم بیرون و بعد دیگه جواب نده ندارم !

فکر میکنم تعریف دوستی ها عوض شده و من خبر ندارم ، بعضی ها هم دوست با تایر زاپاس اشتباه گرفتن ، هر وقت دوست دخترشون باهاشون نیومد بیرون یادشون بیوفته یک دوستی هست !

دوستی های من هم مثل سفرها و پروازهام میشه ، دوستی ها کوتاه مدت و در حد یک پرواز و همکلام شدن توی سفر و بعدش هم هر کسی راه خودش ، شاید اینجوری بهتر باشه ، لاقل دیگه از کسی انتظاری ندارم حالم را بپرسه ، میگم شاید اونم مثل من ده ها نفر را توی سفرهاش میبینه و نمیشه که به همه زنگ بزنه !

این گلایه ها پایانی بر تمام دوستی های 10 ساله و 20 ساله است ، هر کسی هم بوده دیگه برام در حد آشنا و یک شماره توی کانتاک لیست موبایلم هست و تمام ...

از دشمنان برند شکایت به دوستان ، چون دوست دشمن است شکایت کجا بریم

۳ نظر:

یه آشنا گفت...

این پستت واقعا به دل می شینه. مخصوصا شعر آخرش. به راستی که زدی به هدف! واقعا دوستی های این دوره و زمونه اصلا ارزش نداره. پستت من رو به یاد دوستیهای قدیم و اشتباهات جبران ناپذيرش انداخت... .

ریحان گفت...

|: ... میدونی؟؟ یه دانشمند بزرگ می گه وقتی توی یک رابطه مشکلی پیش اومد اول علامت سوال رو بالای سر خودت بذار ... می شه امتحانش کرد پرهام ؟؟ نه ؟؟!! باید گاهی توی رفتارهای اجتماعی پخته رفتار کرد ... و گاهی در برابر یک ایراد عکس العمل نشون داد ... حرفهات رو قبول دارم ... ولی نه همش رو ... اون علامت سوال رو بیار بالای سر خودت ... خیلی چیزها حل می شه

ژوپی گفت...

خوب کردی.رفاقتهای یه طرفه فقط باعث آزاره.منم خیلی وقته همینجوری دوست انتخاب میکنم و دوروبرم و شلوغ میکنم:)

ارسال یک نظر