این روزها خیلی انتقاد به ساختار فوتبال و بازیکنان میلیاردی وارد میکنند، ولی واقعا مقصر این همه اتفاقات فوتبال کی هست ؟ خود مردم، بله خود ما مقصر این وضعیت فعلی هستیم.
در زمانی که ورزشکاران سایر رشته ها در المپیک مدال می آورند، پارالمیپیکی ها مدال می آورند، تیم ملی والیبال به لیگ جهانی صعود میکند، تیم ملی فوتبال ایران در مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل در بیروت ۱-۰ به لبنان میبازد!
در بیروت به لبنان که هیچ جایگاهی در فوتبال جهان ندارد میبازیم بعد رسانه ها تیتر میزنند که ستاره های میلیاردی به لبنان باختند، مردم انتقاد میکنند فلانی یک شوت نمیتونه بزنه داره ۱.۵ میلیارد میگیره، رسانه و مردمی که مسبب این هزینه ها هستند الان انتقاد میکنند!
تیتر روزنامه های همین امروز را ببینید علیرغم عدم مصاحبه ستاره های میلیاردی و باخت به لبنان و تحریم رسانه ها توسط بازیکنان باز هم تیتر اصلی تمام روزنامه ها مربوط به فوتبال است.
همین مردم ساعت ها برای تماشای فوتبال وقت میزارن و کل کل میکنند، همین مردم ساعت ها برای تماشای یک مسابقه فوتبال به ورزشگاه ها میرن تا یک مسابقه فوتبال نه چندان مهم را تماشا کنند، روزنامه ها و رسانه ها اگر تیتر غیر فوتبالی بزنند فروش ندارند، همین رسانه ها وقتی تیم ملی والیبال ایران به لیگ جهانی صعود میکنند بیش از نیمی از صفحه اول را به فوتبال اختصاص میدن، مردم حاضر نیستند مسابقات سایر ورزش ها را تماشا کنند، مردم حاضر نیستند برای تماشای یک مسابقه والیبال سطح اول باشگاهی وقت بزارن، بازی فوتبال استقلال یا پرسپولیس با یک تیم معمولی در وسط هفته بیش از ۵۰ هزار نفر تماشاگر داره ولی فینال لیگ والیبال تعداد تماشاگران مسابقه فینالش به سختی به ۲-۳ هزار نفر میرسه، مردم حاضر نیستن مسابقات دومیدانی را که احسان حدادی در اون حضور داره دنبال کنند، مردم ۱۰۰۰ تومان هم صرف تماشای مسابقات والیبال نشسته نمیکنند، هیچ کسی حاضر نیست پول صرف روزنامه ای کند که به صورت تخصصی به یک ورزش غیرفوتبال میپردازد، مردم فقط چند هزار SMS برنامه مختص فلان ورزش میزنند ولی در یک شب ۴ میلیون پیامک به نود برای نظرسنجی طرفدار کدام تیم هستید دربی تهران ارسال میکنند، مردم نمیدونند مدیرعامل تیم بسکتبال مهرام که قهرمان آسیا شد کی هست ولی رویانیان یک مدیر ناموفق را فقط بواسطه مدیرعاملی پرسپولیس همه میشناسند، همه این عوامل را کنار هم بزارید تا ببینید چرا فلان بازیکن فوتبال باید ۱ میلیارد بگیره، چرا پول ها سرازیر فوتبال میشود.
ورزش و فوتبال شاید برای ما سرگرمی باشد ولی برای بازیکنان شغل و برای اقتصاد یک صنعت هست، مسلما وقتی پخش مسابقات فوتبال سودی بالغ بر ۱۵۰ میلیارد تومان دارد هیچگاه صدا و سیما مسابقات عادی سایر ورزش ها را پخش نمیکند، وقتی یک مسابقه فوتبال عادی ۴۰-۵۰ هزار تماشاگر دارد مسلما تبلیغات دور زمین به سمت فوتبال سرازیر میشه تا وقتی فینال مسابقات والیبال لیگ برتر ایران ۲ هزار تماشاگر دارد!
شما اگر قصد تبلیغات داشته باشید و قصد بازگشت سرمایه داشته باشید کجا تبلیغ میکنید ؟
من هم به این فوتبال و ساختارش نقد دارم ولی وقتی ساختار ورزش و فوتبال و مدیریت مشکل دارد فوتبالیست چه ۱۰۰ هزار تومن بگیرد و چه ۱۰۰ میلیون و چه ۱ میلیارد هیچ تفاوتی نخواهد کرد، من به شخصه زمانی به فوتبالیست ایراد میگیرم که این فوتبال علم باشد، کفاشیان که هیچ درکی از فوتبال ندارد رییس فدراسیون فوتبال نباشد، سرمربی بازیکن را بشناسد و در جای مناسب از بازیکن استفاده کند، مدیریت باشگاه برای قدرت نمایی فعالیت نکند و ساختار فوتبال حرفه ای داشته باشیم.
متاسفانه فوتبال در ایران فوتبال نیست و یک ابزار است، ابزاری برای رسیدن به شهرت و گدایی شهرت افراد گمنامی هست که اندازه یک بچه ۷ ساله هم از فوتبال و مدیریت ورزشی نمیفهمند، فوتبال علم است نه ابزار کسب شهرت!
حکایت این فوتبال و هزینه ای که در اون علیرغم ناکارآمدی صرف میشه مثل هزینه ای هست که صرف نگهداری یک خیابان فرعی علیرغم نقش کلیدی اش در ترافیک با یک اتوبان هست، فوتبال یک اتوبان هست و باید براش هزینه بشه ولی سایر ورزش ها خیابان های فرعی هستند.
وقتی اشکال از مدیریت و رسانه و خود همین مردم هست به فوتبالیست ایراد نگیرید وگرنه نکونام ها و کریمی ها و قاضی ها و گردان ها و انصاری فرد ها تا همین چند سال پیش بازی سطح بالایی داشتن و در اروپا بازی میکردن و آقای گل بودن و با تیم هاشون به فینال معتبرترین لیگ ها رسیده بودن ولی متاسفانه الان عروسک های خیمه شب بازی عده ای شده اند که برای بازی کردن باید شارژ مالی اشون کرد وگرنه مدیرعامل فلان تیم چگونه مانور قدرت و مدیریت بدهد ؟
اندک دلخوشی ما فوتبال است با انتظارات نامعقول این اندک دلخوشی را خراب نمیکنم.
هنگام قضاوت و حلال و حرام کردن نان عده ای کمی منصف باشیم.
در زمانی که ورزشکاران سایر رشته ها در المپیک مدال می آورند، پارالمیپیکی ها مدال می آورند، تیم ملی والیبال به لیگ جهانی صعود میکند، تیم ملی فوتبال ایران در مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل در بیروت ۱-۰ به لبنان میبازد!
در بیروت به لبنان که هیچ جایگاهی در فوتبال جهان ندارد میبازیم بعد رسانه ها تیتر میزنند که ستاره های میلیاردی به لبنان باختند، مردم انتقاد میکنند فلانی یک شوت نمیتونه بزنه داره ۱.۵ میلیارد میگیره، رسانه و مردمی که مسبب این هزینه ها هستند الان انتقاد میکنند!
تیتر روزنامه های همین امروز را ببینید علیرغم عدم مصاحبه ستاره های میلیاردی و باخت به لبنان و تحریم رسانه ها توسط بازیکنان باز هم تیتر اصلی تمام روزنامه ها مربوط به فوتبال است.
همین مردم ساعت ها برای تماشای فوتبال وقت میزارن و کل کل میکنند، همین مردم ساعت ها برای تماشای یک مسابقه فوتبال به ورزشگاه ها میرن تا یک مسابقه فوتبال نه چندان مهم را تماشا کنند، روزنامه ها و رسانه ها اگر تیتر غیر فوتبالی بزنند فروش ندارند، همین رسانه ها وقتی تیم ملی والیبال ایران به لیگ جهانی صعود میکنند بیش از نیمی از صفحه اول را به فوتبال اختصاص میدن، مردم حاضر نیستند مسابقات سایر ورزش ها را تماشا کنند، مردم حاضر نیستند برای تماشای یک مسابقه والیبال سطح اول باشگاهی وقت بزارن، بازی فوتبال استقلال یا پرسپولیس با یک تیم معمولی در وسط هفته بیش از ۵۰ هزار نفر تماشاگر داره ولی فینال لیگ والیبال تعداد تماشاگران مسابقه فینالش به سختی به ۲-۳ هزار نفر میرسه، مردم حاضر نیستن مسابقات دومیدانی را که احسان حدادی در اون حضور داره دنبال کنند، مردم ۱۰۰۰ تومان هم صرف تماشای مسابقات والیبال نشسته نمیکنند، هیچ کسی حاضر نیست پول صرف روزنامه ای کند که به صورت تخصصی به یک ورزش غیرفوتبال میپردازد، مردم فقط چند هزار SMS برنامه مختص فلان ورزش میزنند ولی در یک شب ۴ میلیون پیامک به نود برای نظرسنجی طرفدار کدام تیم هستید دربی تهران ارسال میکنند، مردم نمیدونند مدیرعامل تیم بسکتبال مهرام که قهرمان آسیا شد کی هست ولی رویانیان یک مدیر ناموفق را فقط بواسطه مدیرعاملی پرسپولیس همه میشناسند، همه این عوامل را کنار هم بزارید تا ببینید چرا فلان بازیکن فوتبال باید ۱ میلیارد بگیره، چرا پول ها سرازیر فوتبال میشود.
ورزش و فوتبال شاید برای ما سرگرمی باشد ولی برای بازیکنان شغل و برای اقتصاد یک صنعت هست، مسلما وقتی پخش مسابقات فوتبال سودی بالغ بر ۱۵۰ میلیارد تومان دارد هیچگاه صدا و سیما مسابقات عادی سایر ورزش ها را پخش نمیکند، وقتی یک مسابقه فوتبال عادی ۴۰-۵۰ هزار تماشاگر دارد مسلما تبلیغات دور زمین به سمت فوتبال سرازیر میشه تا وقتی فینال مسابقات والیبال لیگ برتر ایران ۲ هزار تماشاگر دارد!
شما اگر قصد تبلیغات داشته باشید و قصد بازگشت سرمایه داشته باشید کجا تبلیغ میکنید ؟
من هم به این فوتبال و ساختارش نقد دارم ولی وقتی ساختار ورزش و فوتبال و مدیریت مشکل دارد فوتبالیست چه ۱۰۰ هزار تومن بگیرد و چه ۱۰۰ میلیون و چه ۱ میلیارد هیچ تفاوتی نخواهد کرد، من به شخصه زمانی به فوتبالیست ایراد میگیرم که این فوتبال علم باشد، کفاشیان که هیچ درکی از فوتبال ندارد رییس فدراسیون فوتبال نباشد، سرمربی بازیکن را بشناسد و در جای مناسب از بازیکن استفاده کند، مدیریت باشگاه برای قدرت نمایی فعالیت نکند و ساختار فوتبال حرفه ای داشته باشیم.
متاسفانه فوتبال در ایران فوتبال نیست و یک ابزار است، ابزاری برای رسیدن به شهرت و گدایی شهرت افراد گمنامی هست که اندازه یک بچه ۷ ساله هم از فوتبال و مدیریت ورزشی نمیفهمند، فوتبال علم است نه ابزار کسب شهرت!
حکایت این فوتبال و هزینه ای که در اون علیرغم ناکارآمدی صرف میشه مثل هزینه ای هست که صرف نگهداری یک خیابان فرعی علیرغم نقش کلیدی اش در ترافیک با یک اتوبان هست، فوتبال یک اتوبان هست و باید براش هزینه بشه ولی سایر ورزش ها خیابان های فرعی هستند.
وقتی اشکال از مدیریت و رسانه و خود همین مردم هست به فوتبالیست ایراد نگیرید وگرنه نکونام ها و کریمی ها و قاضی ها و گردان ها و انصاری فرد ها تا همین چند سال پیش بازی سطح بالایی داشتن و در اروپا بازی میکردن و آقای گل بودن و با تیم هاشون به فینال معتبرترین لیگ ها رسیده بودن ولی متاسفانه الان عروسک های خیمه شب بازی عده ای شده اند که برای بازی کردن باید شارژ مالی اشون کرد وگرنه مدیرعامل فلان تیم چگونه مانور قدرت و مدیریت بدهد ؟
اندک دلخوشی ما فوتبال است با انتظارات نامعقول این اندک دلخوشی را خراب نمیکنم.
هنگام قضاوت و حلال و حرام کردن نان عده ای کمی منصف باشیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر