هیچی سخت تر و سنگین تر از این نیست که باشی ولی دیده نشی

با یکی از دوستان مشغول تماشای فوتبال بودیم، سرمربی یکی از بازیکنان را که ابتدای فصل با هزینه ۱ میلیارد تومانی به تیم معروفی پیوسته بود و به خاطر همین نیمکت نشینی ها تیم ملی فوتبال را هم از دست داده بود را به بازی آورد.
دوستم گفت: فلانی را ببین ۱ میلیارد تومن پول گرفته آخرش هم مصاحبه میکنه که من را بازی نمیدن و دو قورت و نیمش هم باقی هست!

به دوستم گفتم: ببین همه چیز پول نیست که میگی این بازیکن ۱ میلیارد گرفته، میدونی این بازیکن از چی شاکی هست ؟ از اینکه اون هزینه خیلی زیاد را بابتش کردند و حدود یکسال هست داره تمرین میکنه ولی بهش بازی نمیدن و نیمکت نشین هست و همه چیز را هم از دست داده و هیچی سخت تر و سنگین تر از این نیست که یک فصل تمرین کنی و همیشه باشی ولی هیچ وقت بهت فرصت بازی ندن یا اون زمانی باید بهت بازی بدن روی نیمکت باشی و سرمربی تیم ملی نبینه و همه فرصت ها را از دست بدی و بازیکنان با سطح توانایی فنی کمتر توی ترکیب اصلی باشند.

دوستم گفت: خب وقتی میاد توی بازی هم خراب میکنه !
گفتم: ببین دقیقه ۷۵ که تیم عقب هست این بازیکن را به بازی آورده و انتظار معجزه ازش دارید، یک فصل تموم تیم بدترین نتایج را گرفته، بدترین زمان ممکن سرمربی بهش بازی داده و بعد انتظار دارید این بازیکن تموم یک فصل ناکامی تیم و ۷۵ دقیقه بازی بد کل تیم را به تنهایی توی ۱۵ دقیقه جمع کنه، آخر هم شما تموم کاسه کوزه یک بازی تیمی را سر یک مهاجم خالی میکنید.

اون بازیکن الان در حال جدایی از تیم مذکور هست فقط به این دلیل که:
هیچی سخت تر و سنگین تر از این نیست که باشی ولی دیده نشی