تا اطلاع ثانوی؛ مرگ بر فوتبال

آره ، تا اطلاع ثانوی مرگ بر فوتبال ولی مرگ بر فوتبال سیاسی ، اگر وبلاگ من را خونده باشید حتما متوجه علاقه ی من به فوتبال شدید ، فوتبال حتی سلامت جسمانی من را به خطر انداخته ، با فوتبال زندگی کردم ولی دیگه این فوتبال را نمیخوام ، البته فوتبال ایرانی را میگم .

من این فوتبالی که بازیچه ی دست احمدی نژاد و دار و دسته اش شده را نمیخوام ، فوتبالی که بازیچه ی دست احمدی نژاد شده تا کاشانی ها و سعیدلوها را به جایی در سیاست برسونه ، فوتبالی که استقلال و پرسپولیس ( دو تیم به اصطلاح مردمی ) شده ملعبه دست احمدی نژاد که هر کسی که میخواد در آینده در سیاست جایی داشته باشه برای شهرت 1 سالی آزمایشی در استقلال و پرسپولیس حضور داشته باشه ، واقعا میخوام بدونم پروین احمدی نژاد چه سابقه ای داره که برای هیئت مدیره ی پرسپولیس پیشنهاد میشه ؟



من این فوتبالی که یک آخوند بیکار مثل علیپور با قوانین من درآوردی و مسخره ی منشور اخلاقی گند زده بهش را نمیخوام .
من این فوتبالی که نظامی هایی مثل محمدی که هیچ سر رشته در مدیریت ورزشی نداره الان شده رئیس سازمان لیگ را نمیخوام ، کسی که هنوز شعور مدیریتی را نداره که لیگ را جوری برنامه ریزی کنه که 1000 تا تماشاگر برای یک بازی جمع بشن و بعد بره مالزی بسته پیشنهادی توسعه فوتبال بده را نمیخوام .

من این فوتبالی که یک احمق فاسدی مثل شریفی بشه رئیس کمیته ی انضباطی اش و بدون دلیل و منطق با برگزاری دادگاه صحرایی بازیکنان فوتبال را محروم کنه نمی خوام .

من این فوتبال که قطبی ها به خاطر نداشتن رابطه با احمدی نژادی ها و سپاهی ها باید خوار و خفیف بشه را نمیخوام .

فوتبال فعلا جای لمپن هایی مثل مایلی کهن ها است که یک شبه و با رابطه سرمربی تیم ملی میشن !

بزرگ نوشتم مرگ بر فوتبال و زدم بالا میزم که یادم باشه این فوتبال کثیف سیاسی ارزش حرص خوردن نداره و ارزش وقت گذاشتن نداره ، در حد چند ساعت بعد از بازی و تمام ، اصلا واسم مهم نیست دیگه تیم محبوب م چی میشه نتیجه اش و چیکار خواهد کرد ، گور بابای فوتبال ، این فوتبال ارزونی احمدی نژاد !

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر