من طرفدار تیم خودم هستم، مرز بین کل‌کل و توهین

امروز پرسپولیس ۶-۱ از الشباب در لیگ قهرمانان آسیا برد.
مثل ( یک استقلالی ) همیشه نشستم بازی پرسپولیس را نگاه کردم و مثل خیلی ایرانی ها از اینکه تیم باشگاهی از ایران علیه یک تیم عربی پیروز بشه خوشحال شدم ولی بار آخرم بود.

ولی بازی رو به پایان بود متاسفانه برخی هواداران پرسپولیس در ورزشگاه به شعار دادن علیه استقلال پرداختند "الشباب استقلال پیوندتان مبارک" و سایر شعارها، توی توییتر به نوعی دیگه "استقلالی های سوراخ یاد بگیرن" "از استقلالیا خواهش میکنم ..." "شش تایی ها" و شروع به کری خوندن برای استقلال کردند و چندین ریپلای توی توییتر دریافت کردم، واسم مهم نبود و به عنوان کل‌کل با برخی دوستان جوابشون را دادم ولی خب تا از حد بگذره متاسفانه دیگه کل‌کل نیست توهین هست!

وقتی انواع اقسام متلک ها به من و استقلال روانه شد دیگه از حد گذشت.
من که توی چند بازی گذشته استقلال در آسیا که با برد استقلال همراه بود نه توهینی کردم و نه اسم پرسپولیس را بردم و توی این بازی آخر هم اصلا هیچ توهینی به پرسپولیس نکردم و از بردش هم خوشحال شدم انتظار نداشتم، یعنی کلا استقلالی ها انتظار نداشتند که پرسپولیسی ها توی این بازی علیه استقلال کری بخونند! استقلالی که اصلا ربطی به این بازی نداشت.

متاسفانه فرق بین کل‌کل و توهین را نمیدونیم، براحتی توهین میکنیم و بعد اگر کسی ناراحت شد اون را بی جنبه خطاب میکنیم، الان میتونم بگم یک خصلت خیلی بد ما ایرانی ها داریم که فوق العاده وطن پرست هستیم یعنی اگر مثلا استقلال و پرسپولیس و سپاهان توی آسیا هستند دوست داریم هر سه تیم ایرانی موفق بشن و حریفان اشون را شکست بدن!

دو تا دوست ایتالیایی داشتم که طرفدار آث میلان و یوونتوس بودن، چند سال پیش توی لیگ قهرمانان اروپا یوونتوس حذف شد و میلان به مراحل بالاتر رسید دوست یوونتوسی من دائما پیگیر بود که کی آث میلان شکست میخوره و مثل یوونتوس حذف میشه، یک جورایی معتقد بود "دیگی که برای من نجوشه سر سگ توش بجوشه" و وقتی تیم متبع من حذف شده دلیلی نداره تیم رقیب حتی اگر از کشورم باشه به مراحل بالاتر صعود کنه.

وقتی طرفداران یک تیم مثل پرسپولیس بعد از مدتها از یک برد پر گل خوشحال شدن و اینجوری توهین میکنند نباید انتظار داشته باشیم بازی بعدی استقلالی ها با پرسپولیسی ها همراهی کنند و پرسپولیس را در آسیا تشویق کنند.
شاید ما هم باید مثل دو رقیب چه در آسیا و چه در ایران با هم برخورد داشته باشیم و واقعا رقیب باشیم، متاسفانه دوستی معنایی نداره و هر کسی باید طرفدار تیم خودش باشه.

یکی از خصلت های دیگه ما ایرانی ها در زمینه فوتبال این هست که طرفدار تیم خودمون نیستیم و مخالف و دشمن تیم رقیب هستیم، مثلا طرفدار پرسپولیس نیستیم دشمن تیم استقلال هستیم به گونه ای که توی بازی پرسپولیس - الشباب طرفداری تیم خودمون نیستیم و علیه تیم استقلال هستیم.
واقعا واسم مهم نیست دیگه فلان تیم و فلان تیم از کشورم توی فلان جام هستند و موفق بشن، اگر تیم محبوبم موفق شد خوشحال میشم و سایر تیم ها صرفا رقیب تیم محبوب من هستند و موفقیتی اشون اصلا برای من مهم نیست.

من طرفدار تیم محبوبم یعنی استقلال هستم، شما هم سعی کنید طرفدار تیم خودتون باشید.

همین الان که دارم این مطلب را مینویسم بازی الاهلی عربستان - سپاهان داره برگزار میشه ولی اصلا بازی را نگاه نمیکنم.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر